Dzisiaj zmarł Jan Kaczmarek.Nie było chyba dla nikogo tajemnicą,co zresztą podkreślają media,że od wielu lat zmagał się on z ciężką chorobą.Był zresztą dlatego nieobecny ostatnio w mediach,ale dla mnie ,człowieka,który wychował się na Trójce polskiego radia był on jednym z jej ważnych swego czasu symboli.Trójka to nie była jak teraz jedna z wielu stacji radiowych,ale była tak naprawdę jedyną stacją,w której można było posłuchać nie tylko nowości rockowych czy jazzowych ze świata,ale również stacją,w ktorej schronienie znależli niekoniecznie ówczesnie poprawni politycznie satyrycy.Jednym z nich był Jan Kaczmarek.W latach 70-tych audycji "Powtórka z rozrywki"słuchały rzeczywiście "biura i podwórka".Cóż,żal.

http://daleko.janukowicz.net/ds/janek/d ... ery_list=1

http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/ ... 73261.html

Ja, młody żak - student pierwszego roku Politechniki Wrocławskiej - przestraszony jeszcze rozmiarami uczelni i „ogromem” zadań stojących przede mną, zwróciłem uwagę na charakterystyczną twarz osobnika stojącego na schodach wejściowych gmachu” D-2” (studenci Politechniki Wrocławskiej wiedzą o jakim gmachu mowa). Sposób zachowania – swoboda bycia, lekki stosunek do problemów nauki i ogólny luz, przejawiający się w sposobie prezentowania swojej sylwetki – wskazywał, że ów student to doświadczony wyga, co najmniej słuchacz czwartego roku. Stał z kimś i kolokwialnym językiem wyrażał niezadowolenie z wyników ostatniego egzaminu sesji letniej. Zaimponował mi swoim , raczej swobodnym, podejściem do wiedzy z elektrotechniki i innych zjawisk prądowych.
Kiedy ja będę z taką swobodą podchodził do podobnych „sukcesów", jakie właśnie przed chwilą osiągnął ów osobnik ? – pomyślałem sobie
Tym osobnikiem był JAN KACZMAREK

Kilka miesięcy potem zobaczyłem Go w kabarecie, a później pojawiał się regularnie na antenie ówczesnej radiowej Trójki. Mogę z dumą powiedzieć, że to mój kolega szkolny, choć osobiście go nie znałem.

Audycji 60 minut na godzinę słuchałem w Trójce w poniedziałki po 20-ej. Wtedy na dalszy plan schodziła nawet klasówka zapowiedziana na następny dzień.

-A taraz paproszę Jana Kacza-marka - mawiał Jacek Fedorowicz jako niezapomniany Pan Kazio i od razu robiło się wesoło, ale i refleksyjnie...

Kaczmarek na czele błędnych rycerzy z kabaretu Elita bawił nas do łez parodią przygód bohaterów Trylogii. Tej paki zazdrościliśmy Wrocławiowi, bo w tamtejszym radio audycji Studia 202 było więcej niż na antenie ogólnopolskiej. Ileż to razy tarzałem się ze śmiechu po podłodze słuchając biednego Pacjenta Młodej Lekarki, skeczu Bramkarz, albo piosenki Czego się boisz głupia ..?

A kiedy podczas telewizyjnej transmisji Z.Laskowik zapowiadając w Opolu Pana Janka powiedział :

-Proszę nie regulować odbiorników- kolega naprawdę tak wygląda- to Pana Jana pokochała cała Polska.

Gdy kilka lat temu dowiedziałem się o Jego chorobie, to jakoś nie mogłem sobie wyobrazić audycji kabaretu Elita bez Niego. Ale na szczęście miał oddanych kolegów i przez wiele lat (inaczej niż w piosence Oj, Naiwni ) rzeczywiście mógł na nich liczyć.
Dzięki archiwalnym nagraniom publiczność nie zapomniała o Nim.

Przypomnę też, że to w tych satyrycznych audycjach pojawiały się często nagrania zespołu Earth Wind & Fire, Grażyny Łobaszewskiej i Piotra Schulza...

Już dziś wiadomo, że tacy Artyści nie całkiem odchodzą...

Link do strony z piosenkami Jana Kaczmarka.

Było coś takiego w tekstach i w głosie Jana Kaczmarka, co wzbudzało niesłychaną sympatię słuchaczy.
Dopiero dziś zdałam sobie sprawę, jak wiele jego tekstów znam na pamięć, choć przecież nigdy nie starałam się ich zapamiętywać. Jakoś tak same wbiły się w pamięć przez wielokrotne puszczanie ich w trójkowych audycjach. Szkoda, że ostatnio coraz rzadziej można je usłyszeć.
Skecze o rycerzach, młodej lekarce czy też o administratorze i Dziamdziaku to już klasyka naszej rozrywki.
Z pewnością nasze pokolenie zawsze będzie pamiętać tego niezwykle wrażliwego artystę o wielkim poczuciu humoru, który dostarczył nam w życiu wielu radosnych chwil, ale także potrafił wzbudzić w nas refleksję i wywołać wzruszenie.

Piosenka "Czego się boisz głupia" powinna znaleźć się w Międzynarodowym Biurze Miar w Sevres pod Paryżem jako idealna miara dobrego humoru