Niemen Aerolit

Epizod włoski.
Wcześniej skończyłem dzisiaj pracę i postanowiłem spędzić przedpołudnie w ogródku, za domem. Rodzącą się do życia przyroda, lekka muzyka i dobre piwko towarzyszyły mi dosyć długo. Ta muzyka , to włoskie piosenki Niemena, melodyjne, nastrojowe i kojące stargane nerwy; stargane pracą i ostatnimi wydarzeniami na forum.
Polecam wszystkim, którzy są pobudzeni, a ich emocje sięgają zenitu, aby zrobili to samo, co ja- złapali kontakt z naturą i posłuchali włoskich piosenek Niemena.
Taka terapia na pewno będzie skuteczna i spowoduje, że staniemy się mniej prowokacyjni dla innych- a to już będzie sukces tej psychoterapii i włoskich piosenek Niemena

_________________
Szklaneczka rumu, cygaro i nic do roboty - żyć nie umierać
Powaga zabija, a jej brak uśmierca
Być sobą wbrew sobie
moje

Podoba mi się taka terapia.
Zazdroszczę, że u Ciebie tak ciepło i mogłeś posiedzieć przed domem.
U mnie zimno i wichura straszna, ale może siedząc w domu też sięgnę do włoskich nagrań, już dawno ich nie słuchałam.

_________________
"Wyśpiewałem duszę moją sercem szczerym..."

Mój ulubiony temat i ulubione melodie. Szkoda że ich tak mało było.

Epizod włoski jest kartą otwartą...

Co kryje się pod pojęciem "karty otwartej" w tym przypadku ?
Jakieś dobre wieści ?

_________________
Dziś, gdy Ciebie mi brak ...

nadzieja.

Skoro jesteśmy przy epizodzie włoskim, to w najnowszym Newsweeku nasz ulubiony "Duduś" rozmawia ze Zbigniewem Namysłowskim. Jednym z tematów rozmowy jest współpraca z Niemenem. Namysłowski nie najlepiej wspomina włoski okres i wspólne koncerty. Był zawiedziony, że Niemen fascynował się wówczas Jamesem Brownem i muzyką soulową i wolał kopiować ich zagrywki niż grać swoją muzykę. Choć Namysłowski był wówczas kierownikiem muzycznym zespołu, to w istocie musiał naginać się do wizji Niemena.

_________________
"Wyśpiewałem duszę moją sercem szczerym..."

A jak ma sie to do opowiesci T.Jaśkiewicza, ze wowczas grali oni tam (we Włoszech) dlugie, improwizowane utwory, ktore zanim skonczyli to sale juz pustoszały? - czy cos mi sie myli?

mowil tez, ze grali "Bema pamięci żałobny rapsod" przy ktorym to ludzie nie bardzo wiedzieli jak sie zachowac - tanczyc czy nie

A może to wszyskto dzialo sie w "pozniejszym" okresie włoskim. Bo piosenki nagrane na single rzeczywiscie bardziej przypominaja soulową muzyke.




Jaka jest/byla rola kierownika muzycznego. Czy to on dyktuje co sie gra?
Zreszta to chyba nie do konca byly wizje -a tylko bardziej menadzerów, ktorzy chcieli jakos wkrecic go w tamten rynek. Stad moze "Io senza lei" ze slowami takimi a nie innymi.

_________________
matt

To pewnie dlatego Tadeusz napisał Epizod włoski.

A rzeczywiscie szkoda, ze tak malo.

_________________
matt

Okres włoski w karierze Niemena to nie tylko włoskie piosenki, nagrane na płyty, ale też wykonywane w klubach światowe standardy. O nich właśnie mówił Namysłowski, a były to głównie utwory soulowych wykonawców.Te światowe standardy stanowiły podstawę klubowych koncertów, choć i polski repertuar też był grany (z Rapsodem włącznie).

_________________
"Wyśpiewałem duszę moją sercem szczerym..."

Namysłowski jest muzykiem autonomicznym, najczęściej chadza własnymi ścieżkami i do tego jest oszczędny w pochwałach dla innych, lecz nigdy w wywiadach nie omieszka podkreślić, w sposób mniej lub bardziej widoczny, swojej znaczącej roli w przedsięwzięciach muzycznych, w których brał udział. Stąd może niezbyt ciepły stosunek do tourne po Włoszech. Nie pograł sobie jak chciał, więc ...

_________________
Szklaneczka rumu, cygaro i nic do roboty - żyć nie umierać
Powaga zabija, a jej brak uśmierca
Być sobą wbrew sobie
moje

ED napisał:
Epizod włoski jest kartą otwartą...

Szach'raj napisał:Co kryje się pod pojęciem "karty otwartej" w tym przypadku ?
Jakieś dobre wieści ?

Ed napisał:
nadzieja.

Włoskie gadanie

_________________
Szklaneczka rumu, cygaro i nic do roboty - żyć nie umierać
Powaga zabija, a jej brak uśmierca
Być sobą wbrew sobie
moje

Niech Namysłowski schyli pokornie glowe.
Własnie to jego solówki / nie soulówki / na saksie wykańczały żywiołowych Włochów.
A z Tytan Club jest sporo nagrań dla tych co słuchają muzyki , a nie jakosci.
Dla mnie z Północy jego gra jest wspaniała.
Jeszcze pamiętam "Winobranie", no bo też bardzo lubie wino, nawet byle jakie.
No bez przesady.

Czyżby chodziło o to, ze nawet w dyskografii nie jest wszystko napisane? (tzn. w kwestii epizodu włoskiego)

_________________
matt

Czesław Niemen brał udział w „Telewizyjnej giełdzie piosenki”, cyklicznej audycji prowadzonej prze Jana Pietrzaka ( tak, tego Jana Pietrzaka). Wystąpił tam z piosenką „Obok nas” i oczywiście wygrał to wydanie. Regułą tego programu było prezentowanie na jego początku laureatki poprzedniego wydania, a artysta wykonywał ją na żywo, przybywając za każdym razem w tym celu do studia. Laureatka mogła trzymać się na pierwszym miejscu długo. Zależało to od woli telewidzów. Niemen utrzymywał się na czele przez trzy tygodnie. Za trzecim razem nie przybył jednak do studia, bo wyjechał na tourne po Włoszech robić tam karierę , jak to określił prowadzący program. Piosenkę zaprezentowano z taśmy telerekordingu ( nie wiem co to jest, ale tak to wówczas określali prezenterzy)
Zrobiło mi się smutno i w duchu (o ja podły) życzyłem mu niepowodzenia w słonecznej Italii, bo chciałem aby występował w Polsce i był nasz, a nie Włochów.

_________________
Szklaneczka rumu, cygaro i nic do roboty - żyć nie umierać
Powaga zabija, a jej brak uśmierca
Być sobą wbrew sobie
moje