Dopóki zebrane przez apiasa wywiady przedstawiane są wyłącznie w formie spisu, nie płynie z tej zacnej inicjatywy żadna korzyść dla osób postronnych. Mamy XXI wiek i zamieszczenie pliku/-ów na jakimś zewnętrznym serwerze w celu udostępnienia ich zawartości fanom nie stanowi najmniejszego problemu i z tego powodu podchodzę do tematu pomocy apiasowi ze sporym dystansem
Tłumaczenia, że dokumenty są za duże, aby je zamieścić na forum budzą uśmiech politowania - myślę, że administratorzy z miłą chęcią utworzyliby dla poszczególnych wywiadów odrębne wątki w podforum "W poszukiwaniu źródła"....a wystarczy opanować bardzo prostą operację "ctrl+c" i "ctrl+v"
Dwutygodnik "Nasza Służba", wywiad Rafała Chromińśkiego z Czesławem Niemenem, "Nie tracę nadziei" (1/2003, s.6):
Cytuj:
Wystąpił Pan podczas Oratorium dedykowanym ofiarom Katynia, Charkowa i Miednoje, które odbyło się 15 września br. z okazji poświęcenia Kaplicy Matki Bożej Katyńskiej, co skłoniło Pana do wzięcia udziału w tym koncercie?
Jestem urodzonym kresowiakiem. O prawdziwych sprawcach zbrodni katyńskiej wiedziałem od dziecka. Zawsze wierzyłem, że kiedyś historia Polski ujawni tę ponurą prawdę. Kaplica Matki Bożej Katyńskiej jest nie tylko symbolem męczeństwa ofiar, ale i dowodem, że pamięć o tych, którzy zginęli tylko dlatego, że byli oficerami Wojska Polskiego - przetrwała. Kiedy mi zaproponowano wzięcie udziału w uroczystości jej poświęcenia, nie mogłem odmówić.
Podczas występu zaśpiewał Pan wzruszającą pieśń „W imieniu niepodległej", której jest Pan autorem. W jakich okolicznościach powstał ten utwór?
„Nie obawiajcie się prawdy białej gołębicy chociaż orle mam skrzydła nikogo nie napadnę...". Tymi słowami zaczyna się owa pieśń. Szkic powstał na początku lat siedemdziesiątych. W 1984 roku dokończyłem ten utwór. Niemały wpływ miała wówczas świeżo przeczytana Książka Orwela pt. „Rok 1984".
Skąd czerpie Pan inspirację do swojej muzyki?
Muzykę wyssałem z mlekiem matki... A więc, czym skórka za młodu... jest po-twierdzeniem sensu potocznego porzekadła. Przez całe swoje dotychczasowe życie słyszę tak wielki natłok dźwięków, że nie mogę oprzeć się pokusie wydobycia z owego „chaosu" kształtu. Tym kształtem jest oczywiście kompozycja jako forma ostateczna.
W jaki sposób dobiera Pan teksty do utworów, które później wykonuje Pan na scenie?
Nie ma reguły, choć najbardziej lubię komponować muzykę do tekstu.
Bardzo często śpiewa Pan teksty Cypriana Kamila Norwida, skąd wzięło się zainteresowanie tym poetą?
W krótkim wywiadzie nie mogę wypowiedzieć się wyczerpująco na temat poezji Norwida. Fascynuje mnie przede wszystkim jej ponadczasowość.
W jednym z najsłynniejszych swoich utworów śpiewa Pan, że „ludzi dobrej woli jest Więcej". Czy obserwując sytuację naszego kraju jest Pan nadal o tym przekonany?
Ostatnio wciąż powtarzam, że za sprawą ludzi woli złej, ludzi dobrej woli coraz mniej... Jednak nie tracę Nadziei. Prawdziwe piękno świata wciąż czeka na odkrycie przez (być może) rozumniejszych potomków człowieka.
Jestem urodzonym kresowiakiem. O prawdziwych sprawcach zbrodni katyńskiej wiedziałem od dziecka. Zawsze wierzyłem, że kiedyś historia Polski ujawni tę ponurą prawdę. Kaplica Matki Bożej Katyńskiej jest nie tylko symbolem męczeństwa ofiar, ale i dowodem, że pamięć o tych, którzy zginęli tylko dlatego, że byli oficerami Wojska Polskiego - przetrwała. Kiedy mi zaproponowano wzięcie udziału w uroczystości jej poświęcenia, nie mogłem odmówić.
Podczas występu zaśpiewał Pan wzruszającą pieśń „W imieniu niepodległej", której jest Pan autorem. W jakich okolicznościach powstał ten utwór?
„Nie obawiajcie się prawdy białej gołębicy chociaż orle mam skrzydła nikogo nie napadnę...". Tymi słowami zaczyna się owa pieśń. Szkic powstał na początku lat siedemdziesiątych. W 1984 roku dokończyłem ten utwór. Niemały wpływ miała wówczas świeżo przeczytana Książka Orwela pt. „Rok 1984".
Skąd czerpie Pan inspirację do swojej muzyki?
Muzykę wyssałem z mlekiem matki... A więc, czym skórka za młodu... jest po-twierdzeniem sensu potocznego porzekadła. Przez całe swoje dotychczasowe życie słyszę tak wielki natłok dźwięków, że nie mogę oprzeć się pokusie wydobycia z owego „chaosu" kształtu. Tym kształtem jest oczywiście kompozycja jako forma ostateczna.
W jaki sposób dobiera Pan teksty do utworów, które później wykonuje Pan na scenie?
Nie ma reguły, choć najbardziej lubię komponować muzykę do tekstu.
Bardzo często śpiewa Pan teksty Cypriana Kamila Norwida, skąd wzięło się zainteresowanie tym poetą?
W krótkim wywiadzie nie mogę wypowiedzieć się wyczerpująco na temat poezji Norwida. Fascynuje mnie przede wszystkim jej ponadczasowość.
W jednym z najsłynniejszych swoich utworów śpiewa Pan, że „ludzi dobrej woli jest Więcej". Czy obserwując sytuację naszego kraju jest Pan nadal o tym przekonany?
Ostatnio wciąż powtarzam, że za sprawą ludzi woli złej, ludzi dobrej woli coraz mniej... Jednak nie tracę Nadziei. Prawdziwe piękno świata wciąż czeka na odkrycie przez (być może) rozumniejszych potomków człowieka.
)... niejasne intencje, wątpliwe motywacje, pozorna chęć współpracy - o co w tym wszystkim chodzi...?
