Niemen Aerolit

W sobotę 16 lutego w 69-tą rocznicę urodzin Czesława Juliusza Wydrzyckiego- Niemena TVP Polonia pokaże film zrealizowany przez Eugeniusza Szpakowskiego z TVP 3 Info Białystok.

Tak się składa, że byłem przy narodzinach tego filmu i wiązałem z nim spore nadzieje na pokazanie Czesława takiego jakim, go znali ludzie zorientowani w Jego muzyce i losach...

Reżysera bardziej chyba interesował młody człowiek wywodzący się z miejscowości na kresach II Rzeczpospolitej, który po przyjeździe do Polski stał się niekwestionowaną gwiazdą muzyki popularnej lat 60-tych i 70-tych.

Zmontowanego filmu - tak jak Wy - jeszcze nie widziałem, więc skracam czas oczekiwania założeniem tego wątku, w którym proszę o podzielenie się wrażeniami i informacjami o recenzjach, jakie znajdziecie w internecie i w prasie .

Proszę też o udział w ankiecie już po projekcji filmu.

_________________
- "Status mojego ja": Uprzejmie nie proszę, zażaleń nie wnoszę.

Na stronie z programem tv napisali:

Rozumiem z tego, że można spodziewać się jeszcze dalszych części.

_________________
"Wyśpiewałem duszę moją sercem szczerym..."

Po prostu w tym opisie wyodrębniono takie trzy części tego filmu, który będzie pokazany w TVP Polonia, w sobotę 16 lutego (powt 18 II o 10.35).

Proszę o opinie

_________________
- "Status mojego ja": Uprzejmie nie proszę, zażaleń nie wnoszę.

Generalnie film mi się podobał, choć po jego obejrzeniu czułam pewien niedosyt. Najwięcej czasu poświęcono początkom kariery, inne etapy muzycznej działalności Niemena zostały zaledwie naszkicowane. Szkoda, że nic nie powiedziano o etapie tworzenia muzyki programowej, bo temu przecież Niemen też poświęcił kawałek życia.
Przydałoby się też pokusić o nakreślenie nieco pełniejszego obrazu Niemena jako człowieka, dopóki jeszcze żyją osoby, które Go dobrze znały.
Dobrze, że w tym filmie znalazło się miejsce na sprostowanie plotek i pomówień dotyczących Niemena, które latami pokutowały w naszym społeczeństwie i szkodziły Jego wizerunkowi.
Oczywiście zdaję sobie sprawę, że godzina to stanowczo za mało na film o tak ciekawej i barwnej osobowości, jaką był Czesław. Z pewnością reżyser miał trudne zadanie, kiedy musiał skracać te wszystkie wypowiedzi osób bliskich Czesławowi, które mogłyby o nim opowiadać godzinami.
Może z pozostałych materiałów udałoby się nakręcić jakiś dalszy ciąg?

_________________
"Wyśpiewałem duszę moją sercem szczerym..."

W zupełności zgadzam sie z tym co napisała Ewa.
Dodam tylko, że najbardziej zabrakło mi w tym filmie Niemena z lat 90-tych.
Opowieść zakończono stwierdzeniem Urszuli Dudziak, że Niemen wycofał się z życia publicznego po 1981 roku i zamknął się w swoim domu, i można by z tego wnioskować ,że dalej już nic się nie działo- nie było kompozycji i koncertów.
Przecież w połowie lat 80-tych powrócił na estrady , dał wiele koncertów i był czynnym muzykiem przez całe lata dziewięćdziesiąte. Ale o tym w filmie ani słowa.

_________________
"nie obawiajcie się zajrzeć mej pamięci w oczy"

od pierwszej minuty mialem lzy w oczach az do konca jednak krotkiego filmu. ogladalem go w bardzo zlej jakosci przez internet tv polonia

po paru godzinach juz 1400 osob pewnie z calego swiata zobaczylo ten film. rozmawialem juz z producentami filmu i oni maja tone materialu

i teraz zalezy to od WAS MLODYCH aby bombardowac tv polonia o wiecej . juz wiadomo ze to bedzie ogladane a dla nich to interes.

pozdrawiam maciek radziejewski ny

Liczę na powtórkę, ponieważ byłem zajęty przygotowaniami do rocznicowej uroczystości. Czytając jednak Wasze wypowiedzi ,jeszcze bardziej podsycają moją ciekawośc , co stworzył E.Szpakowski. Czy była wypowiedz H.Nadolskiego? Rozmawiając z nim i MZ (festiwal Niemen non stop), miałem wrażenie ,że będzie.

_________________
Бродяга NIEMEN incognito !?

Tym, co nie oglądali przypomnę, że powtórka filmu dziś w nocy o 2.45 i jutro o 10.35.
Wypowiedź Nadolskiego, nagrana na słupskim festiwalu, oczywiście też była w filmie.

_________________
"Wyśpiewałem duszę moją sercem szczerym..."

Napiszę krótko. Wspaniały dokument. Wielki szacunek dla Eugeniusza Szpakowskiego i dla wszystkich, którzy z sercem przyczynili się do powstania tego filmu.
Czas mija, ludzie odchodzą, a jeszcze tyle spraw tak istotnych leży odłogiem. Dobrze, że są w śród nas "ludzie dobrej woli". Obyśmy wszyscy takimi się stali.

Wspaniały film! Nam - fanom muzyki Niemena przypomniał tę niezwykłą osobowość na polskiej scenie muzycznej, młodszych poszukiwaczy piękna zachęcił do bliższego zapoznania się z twórczością artysty Ze wzruszeniem oglądałam sceny nakręcone w Starych Wasiliszkach, słuchałam wypowiedzi osób, które znały Niemena niemal od początku - siostry Jadwigi, nieżyjącej już Teresy Akściłowicz, brata styjecznego Romualda Juliusza, kolegów ze szkoły, nauczycielki, Mile zaskoczyło mnie bogactwo ikonograficzne- tylu zdjęć z dzieciństwa Niemena nie widziałam nawet w prasie tuż po Jego śmierci. Wielkie brawa dla wszystkich, którzy przyczynili się do tego, że powstał ten wspaniały dokument. Mam nadzieję, że nie ostatni, tyle jeszcze zostało do powiedzenia ... Dziękuję za tę godzinę wzruszeń. Ala Nocoń

_________________
Ala Nocoń

Na forum Tv. Polonia: http://forum.tvp.pl/index.php?topic=21594.0#new

Podziękujmy Polonii za ten dokument.

Dokument bardzo mi się podobał. Naprawdę, czapki z głów przed autorem. W godzinnym filmie zmierzył się z tematem który bez problemu zapełniłby kilkanaście odcinków serialu dokumentalnego i choć musiał ciąć bezlitośnie całe epoki z biografii Niemena, to nadal udało mu się naszkicować postać ze wszystkich istotnych stron - i popowego piosenkarza i eksperymentatora, i muzyka który garnął się do grania z innymi zdolnymi i zamkniętego w sobie muzycznego samotnika, i postać uwielbianą i bezlitośnie szykanowaną.

Oczywiście oprócz udanego portretu obejrzałbym też chętnie udaną biografię - bo nie wątpię, że autorom nie zabrakłoby ani materiałów ani umiejętności, żeby takową przygotować. Tylko która telewizja wyłoży na to pieniądze?... Już chyba prędzej jakieś "Planete" by się na to zdobyło niż TVP...

Bardzo porządny film. Naprawdę dokument na światowym poziomie, jakich w Polsce ze świecą szukać. Ja mam ochotę na film o SBB, ale budżet... Co zrobić.

Discovery TVN Historia przygotowuje się do cyklu filmów o polskiej muzyce rockowej. Wiem z dobrego i sprawdzonego źródła.

Dopiero dzisiaj udało mi się obejrzeć ten dokument i powiem, że jestem pod sporym wrażeniem, choć z małymi ale....
Pierwszy film monograficzny o Niemenie, potraktowany w zupełnie innym stylu niż dotychczasowe. To film przemyślany, choć nie ustrzeżono się miejscami spłycenia tematu, choćby poprzez nierówne rozłożenie akcentów biograficznych w różnych okresach życia Niemena.
Reżyser i scenarzysta podszedł do tematu z ideą prezentacji Niemena, jako człowieka, który muzycznie wyrasta z korzeni głęboko wrośniętych w glebę kresów i czerpiącego z niej swe inspiracje w pierwszym etapie kariery.
To były najbardziej wzruszające sekwencje filmu, ale z czymś podobnym mieliśmy już do czynienia w pierwszym reportażu Szpakowskiego. Tu dzięki znakomitym, malowniczym, wręcz sielankowym zdjęciom, udało się ukazać świat przemijania, świat odchodzący w zapomnienie, świat ginący. Za chwilę tych ludzi nie będzie, nie będzie komu snuć wspomnień. I to jest walor tego dokumentu. To przemijanie trwa - oto, krótko po zdjęciach, odchodzi z tego świata, wspaniała kobieta - Teresa Akściłowicz. Trwała na swym posterunku do końca i do końca przy Czesławie. Skromna, prosta, wierna sobie i rodzinie, w tym Czesławowi. A wspaniały, śpiewny przekaz innego mieszkańca?
Wspomnienia, wspomnienia, wspomnienia - bliskie dla tamtych ludzi, dla siostry Jadwigi, ale też bliskie dla nas, żyjących z dala od tamtych ziem, tamtych problemów dnia codziennego, poprzez historię i osobę Czesława.
I w zasadzie cała późniejsza narracja autora filmu, choć przenosiła nas, poprzez wypowiedzi przyjaciół i znajomych do Opola, do Warszawy, do Nowego Jorku czy Gdańska, Szczecina i Kołobrzegu, była dalszym ciągiem wspomnień o człowieku.
Niemen - Muzyk był tematem pobocznym.
Tak to odebrałem. Kwestie muzyczne były niejako uzupełnieniem tego wizerunku Niemena - Człowieka, ale nie stanowiły tematu zasadniczego.
Stąd, tę opowieść, mimo zamieszczenia wielu utworów ilustrujących, tu potraktowanych w miarę chronologicznie (chociaż z licznymi lukami - co naturalne), ale jakby na marginesie, traktować należy nie z punktu widzenia fana, śledzącego poszczególne etapy rozwoju muzycznego Niemena, ale jako próbę ukazania jego osobowości i wyznawanej filozofii.
Film przekrojowy, nie pretendujący do dogłębnej penetracji żadnej sfery twórczości Niemena (pominięto twórczość poetycką, kompozytorską, plastyczną), mający jedynie zasygnalizować widzom zachodnim (tak odbieram angielskojęzyczne napisy), a nam przypominający, problem wybitnego muzyka rockowego (na dodatek spóźnionego repatrianta) w czasach PRL-u, borykającego się z niezrozumieniem i brakiem tolerancji na inność. Szykanowanego, a jednak potrafiacego pozostawić trwały ślad w pamięci ludzi.
Zabrakło mi w tym filmie jakiegoś mocnego akcentu, pokazującego widzom (zwłaszcza nie znającym spuścizny po Niemenie - a tak jest z pewnością na zachodzie) ogrom dorobku i skalę ważności Niemena dla kultury polskiej i jego - w niej - pozycji.
Fenomen Niemena nie został jasno sprecyzowany, a w zasadzie jedynie bardzo nieśmiało zaznaczony.
Ale może to temat na zupełnie inną opowieść?
Gratulacje dla wszystkich, dzięki którym przedsięwzięcie doszło do skutku i znalazło swe zwieńczenie w postaci tego - jakże potrzebnego filmu.

(.)

_________________
już nie żal nic
choć żal tak wiele
CN w rocznicę swoich 57. urodzin

Bogdanie, ten film przedstawił przede wszystkim Niemena jako człowieka. Reżyser zrobił to uczciwie, to najważniejsze.
Miał do dyspozycji określony limit czasowy i moc do przekazania. Musiał pogodzić chęci z możliwościami i postarać się o to aby nie zgubić w natłoku przekazu, tego co było najistotniejsze w jego założeniach.

Aby ukazać Niemena jako muzyka, artystę będzie jeszcze na to czas, będą zapewne inne okazje. Ukazać Go jako człowieka jest już coraz trudniej, coraz mniej jest osób mu bliskich, mogących coś o Nim powiedzieć. Potem będzie już mówić tylko to co pozostało z Jego dorobku.

W moim odczuciu film jest bardzo dobry i bardzo uczciwy.

Wielkie gratulacje dla Eugeniusza Szpakowskiego, to kawał dobrej roboty.