Niemen Aerolit

Tym razem napiszę o tym , co ten koncert , czyli Czesław Niemen z zespołem we Wrocławiu w Teatrze Polskim przed pierwszą pielgrzymką Jana Pawła II do Polski, znaczy . Jakie jest odczucie moje i porównam to odczucie do takiej sytuacji. Jest rok 1999 , idę do Lichenia, zbliżam się , wokoło lasy , pola, jezioro, i wyłania się potężna kopuła wielkiej Świątyni, to jest coś. I właśnie takie coś budował swoją muzyką i śpiewem Czesław Niemen przy pomocy kolegów instrumentalistów na koncercie w Teatrze Polskim we Wrocławiu w maju lub czerwcu 1979 roku. Są to podobne wrażenia, i podobne odczucia. Czesław Niemen swoją muzyka i śpiewem budował wrażenie ; coś jak z bajki, coś co powoduje satysfakcjonujące wrażenie zbudowania czegoś bajecznego w naturalnym , zwykłym otoczeniu. Jest to moje odczucie w temacie.
Pozdrawiam
Jurek

W sprawie koncertu Czesława Niemena w Teatrze Polskim we Wrocławiu na ulicy Zapolskiej w maju lub czerwcu 1979 roku Czesław Niemen był przepytywany przez dziennikarkę, widziałem tą rozmowę w telewizji. Dziennikarka zapytała Czesława Niemena co czuł , jak powiedział słowa , mniej więcej " oczekujemy na przybycie pielgrzyma Papieża ". Czesław Niemen odpowiedział dziennikarce , " czułem wielkie wzruszenie" .

Pozdrawiam
Jurek

Idee Fixe I i II - świetne albumy! Słuchając trudno uwierzyć, że tak dawno temu powstały. Nadal są świeże, aktualne. Paradoksalnie - trudno znaleźć dzisiaj jakiś "odpowiednik". W kółko słucham: "Białe góry", "Twarzą do słońca", "Larwa", "Larwa II", "Sieroctwo".

kangie, "Idee Fixe I i II" to tak naprawdę jeden album, rozbity na dwie płyty CD - Niemen dokonał tu zabiegu odwrotnego, niż w przypadku reedycji "Niemen Vol. 1" i "Niemen Vol. 2" Gwoli ścisłości, "Idee fixe" to album składający się z dwóch czarnych płyt długogrających, sprzedawanych w zestawie z EP zawierającą muzykę do spektaklu "Sen srebrny Salomei".

Swoją drogą, nie podobają mi się okładki do tych albumów CD. Po co te kombinacje z grafiką? Pierwowzór był genialny w swej prostocie.

Dziwi mnie fakt, że album tak ważny dla Czesława Niemena ukazał się na nośniku cyfrowym dopiero w 2003 roku. Że też nikt nie wpadł na to, by wydać go choćby na kasecie MC. Dlaczego materiał ogrywany na koncertach w kilku krajach nie doczekał reedycji? Co sprawiło, że zarówno Digiton jak i Polskie Nagrania w połowie lat '90 zatrzymały się odpowiednio na albumach "Aerolit" i "Enigmatic"? Na marginesie dodam, że jakiś czas temu, na zagranicznych aukcjach widziałem CD "Katharsis" w plastikowym pudełku typu jewel-case - a jedyna oficjalna wersja kompaktowa wydana została w digipacku... Widać jest popyt na niewydawanego/niedostępnego Niemena

_________________
Polecę w niespokojności, w strachu, w żalu, ale w mocy...

Mam to na dwoch osobnych plytach CD, stad uzylem slowa "albumy".

Jakoś bez echa mijają rocznice wydania ważnych niemenowych płyt. To, co w przypadku innych wielkich artystów jest okazją do wznowienia bądź przypomnienia krążków z ich dyskografii - tu nie ma miejsca.

"Hołd oddany przemijaniu"- tak w recenzji zamieszczonej w Jazz Forum Mateusz Święcicki określił przesłanie "Idee fixe N.Ae.". Długo na forum trwało dociekanie, kiedy dokładnie ten album został nagrany (XII 1975- III 1977), a kiedy wydany (V 1978). Pamiętam, że znałem już recenzje, a nie mogłem dostać tych 2 LP-s. Swój egzemplarz nabyłem w Elblągu, ale pozbawiony był małej płyty i wkładki z tekstami. Na te braki poskarżyłem się później Artyście, ale nic mi na to nie poradził...

Ciąg dalszy przygód z tymi płytami był taki, że dokupiłem SP z "Pieśnią Wernyhory" i czerwoną wkładkę, po czym na skutek nieumiejętnych zabiegów czyszczących zabarwiłem duży winyl farbą z naklejki, więc znów musiałem dokupić - tym razem dwie LP, bo drugą płytę porysowała mi koleżanka (ponoć muzyka była za trudna i musiała te same utwory kilka razy odtwarzać). Od tego czasu starałem się kupować kompletne albumy i już ich nie pożyczałem

Trudno mi wybrać ulubione utwory, bo zwykle lubiłem posłuchać większych fragmentów "Idee fixe N.Ae.". Częściej niż innych utworów słuchałem "W poszukiwaniu źródła", "Larwy", "Marmuru..." i "Lauru...", a po wydaniu płyt na CD- "Sieroctwa". Także "Twarzą do słońca", choć jest to trochę za długi kawałek. Usłyszałem kiedyś w radio Niemena-solo grającego ten utwór i uważam, że wersja z zespołem jest jednak lepsza. "Pieśń Wernyhory" wolę w innej wersji- tej z płyty na MWE'77. Natomiast "Legenda scytyjska" kojarzy mi się z filmem => ZAPACH ZIEMI

W załączniku fotorelacja Kajetana Adamowskiego w "Świecie Młodych" z pierwszego dnia sesji w studio PN.

_________________
- "Status mojego ja": Uprzejmie nie proszę, zażaleń nie wnoszę.

W ostatnich dniach kwietnia przypadnie czterdziesta rocznica wydania "Idee fixe" - sygnalne egzemplarze tego LP, bez wkładki, pojawiły się bowiem podczas Międzynarodowej Wiosny Estradowej w Poznaniu...

Cieszę się, że zgodnie z moją prośbą sprzed dziewięciu lat, Markovitz zamieścił interesujący materiał dotyczący powstawania tego wyjątkowego albumu. Mam nadzieję, że podobnych niespodzianek będzie w przyszłości więcej

_________________
Polecę w niespokojności, w strachu, w żalu, ale w mocy...

20.04.1978r. Czesław Niemen wystąpił wraz z zespołem w Pałacu Republiki. Minęło 39 lat. Muzyka przetrwała (co prawda w prywatnych archiwach, ale jednak...)!

_________________
Polecę w niespokojności, w strachu, w żalu, ale w mocy...

Rozpoczęty dziesięć lat temu wątek zwieńczyć mogę swoistym hołdem - moją wizją reedycji albumu, którego zapewne w takiej formie nie doczekamy:



Tuż przed świętami wielkanocnymi miał ukazać się LP "Katharsis". Ciekawe, czy, kiedy i w jakiej formie ukaże się "Idee fixe" (2 LP? a co z singlem?)...

_________________
Polecę w niespokojności, w strachu, w żalu, ale w mocy...