Maria Gutowska na facebookowej grupie 'CZESŁAW NIEMEN - ARCHIWUM PAMIĘCI...'Ponieważ Czesław Niemen nie żyje już ponad 18 i pół roku,pozwolę sobię tym postem wyjaśnić pewne wątpliwości i nieporozumienia krążące po internecie oraz w grupach poświęconych pamięci Artysty. Wbrew temu, co niektórzy komentatorzy sądzą ( i komentują powątpiewając wyrażeniem "sīc"), wypowiem się, jako najbliższa rodzina Czesława Niemena, bo jego najstarsza córka. I wprawdzie nie ma to dla mnie większego znaczenia, ale dla niektórych wielkie, więc dopowiem, że jestem córką z jak najbardziej legalnego małżeństwa swoich rodziców (urzędowego i sakramentalnego) istniejącego w latach 1958 -1971. Dlaczego to podkreślam ? Bo jednocześnie jestem spadkobiercą 25% wszelkich praw i dóbr Czesława Niemena do spółki z moimi siostrami z drugiego małżeństwa mojego ojca i jego drugiej żony. Każda z nas dysponuje równym i równoprawnym 25% udziałem przyjętym sądownie w 2004r. na mocy ustawy.(Dziedziczenie ustawowe :Art. 931. [Pierwsza grupa spadkobierców ustawowych]§ 1. W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.)
W związku z tym, będąc w prawie i wiedzy z pierwszej ręki wyjaśniam i informuję :
1.Czesław Wydrzycki przyjechał do Polski w maju 1958r. Pierwsze swoje kroki na ziemi należącej ówczas do Polski postawił na dworcu w Białej Podlaskiej. Nie w Brześciu, jak utrzymują niektórzy. Brześć w 1958 roku był terenem ZSRR, miastem granicznym ze strukturą kontroli przygranicznej i nikt wjeżdżający do Polski nie wysiadał tam z pociągu - na bocznicy przetaczano wagony na odpowiedniej szerokości koła (węższe niż w ZSRR) i pierwsza możliwość opuszczenia pociągu była dopiero w Białej Podlaskiej.
2.Fakt przyjazdu Czesława Wydrzyckiego (póżniejszego Niemena) został przepięknie przypomniany, uczczony i uhonorowany przez władze miasta Biała Podlaska z inicjatywy jego pierwszego prezydenta po roku 1990, pana Mirosław Radecki wraz z ekipą wspaniałych społeczników i pasjonatów regionu. Byłam zaproszona na tę uroczystość i jej patronowałam wraz z bratem stryjecznym Czesława Niemena Jerzy Wydrzycki i kuzynem naszej rodziny Władysław Morozik. Warto zaznaczyć, że Jerzy Wydrzycki jest jednocześnie synem ojca chrzestnego Czesława Niemena - Józefa, który czynnie przyczynił się do przyjazdu Czesława i jego rodziny do Polski, a Władysław Morozik jest synem mojej matki chrzestnej - Aliny, która także przejechała z Grodzieńszczyzny przez tę wschodnią granicę w poszukiwaniu polskości. Ponieważ czas lat 50-tych dotyczy tylko tej gałęzi rodziny Wydrzyckich, ich obecność właśnie w takim składzie jest moralnie uzasadniona. Szczególnie, że w lutym 1959r. Czesław Wydrzycki zjawił się na tym dworcu po raz drugi, po swoją żonę Marię (dd.Klawzunik) i stąd razem udali się do Gdańska. W Gdańsku poszli do szkół (Maria do szkoły pielegniarskiej przy AM, Czesław do muzycznej na Partyzantów), wzięli ślub kościelny, zamieszkali u rodziny na Osieku (zesłańców z Kazachstanu).
Należy zaznaczyć, że moja siostra Natalia nie wykazała zainteresowania historią jej ojca z 1958 r. i nie znalazła czasu na pilotowanie tej uroczystości.
3.Krytyka usytuowania tablic "przy szaletach" jest bezzasadna, gdyż zamiast oglądać zdjęcia zrobione z przypadkowej perspektywy, należy po prostu przyjechać na dworzec w Białej Podlaskiej (ostatnio byli tam Paweł Brodowski i Marek Bałata )- a to całkowicie zmienia ogląd. Wchodząc na dworzec od strony peronów widzi się przede wszystkim przepięny i wzruszający mural ku czci Sybiraków i tablicę ku czci Czesława Niemena. WC-ty - jak to na dworcu, są w kręgu zainteresowania tylko potrzebujących Owszem, może i można byłoby znaleźć miejsce trochę w bok, ale...kto w złej woli szuka usilnie i z determinacją, ten wszędzie znajdzie zawartość szaletu, zamiast piękna ludzkiej inicjatywy i szczerych intencji.
4. Tak, to prawda, Czesław Niemen miał dużo wspólnego z Sybirakami - wśród rodziny bliższej i dalszej byli zesłańcy, bojownicy o "wolność waszą i naszą" nie tylko z 1863r. Poza tym, tak jak Sybiracy uczczeni na Białopodlaskim dworcu, też był tułaczem wracającym do Polski.
5. Pojawiają się nieporozumienia związane z rodzinnymi zdjęciami Wydrzyckich, szczególnie z czasów ich życia w St.Wasiliszkach. Otóż w tamtych czasach, gdy fotografia nie była tak powszechna i dostępna, jak dzisiaj (mój ojciec, jako nieliczny we wsi i sąsiednim miasteczku posiadał aparat fotograficzny), tworzono bardzo dużą ilość odbitek. Takie samo zdjęcie posiadała np. Jadwiga, siostra Czesława, przywieźli do Świebodzina Wydrzyccy, Kowalczukowie do Gdańska, przywiozła moja mama, a także posiadali je miejscowi. Mało kto wie, ale prawie wszystkie fotografie przekazane Muzeum w St.Wasiliszkach były własnością mojej rodzonej cioci - najstarszej siostry mojej mamy i jednocześnie nauczycielki j.angielskiego i innych przedmiotów w szkole, w której uczyli się moi rodzice - także Czesław Wydrzycki. Więc skoro organizatorzy informują, że tablica pamiątkowa na dworcu w Białej Podlaskiej przedstawiająca Czesława Wydrzyckiego wykonana została na podstawie fotografii z mojego archiwum, to jest to prawdą nie podlegającą dyskusji - jeśli ktoś nie chce narazić się na śmieszność.
I jeszcze jedno sprostowanie, najbardziej dla mnie bolesne, bo dotyczące "przyczyn śmierci Czesława Niemena", krążące po plotkarskich portalach, kopiowane w niektórych grupach poświęconych pamięci Czesława Niemena i rozpowszechnione - rzekomo przez Natalię Niemen. Bardzo chciałabym wierzyć, że to przekłamanie tychże portali, ale temat jest ciągle odgrzewany i wywołuje niezdrową i nikomu niesłużącą sensację - a na pewno niesłużącą pamięci Niemena, bo co niby wnosi do jego twórczości, człowieczeństwa czy przesłania ??
Otóż, opierając się na naukowych źródłach, kategorycznie podważam "rewelacje" o przyczynie zgonu Czesława Niemena i protestuję przeciwko próbom żerowaniu na śmierci mojego ojca. Fakty są takie, że zapalenia płuc i inne zakażenia, owszem są bezpośrednią przyczyną śmierci chorych na nowotwory, ale nie z powodu "wymiany okien w zimie w szpitalu", a z powodu zaatakowania tych organów przez przerzuty, niedożywienia, spadku odporności, zalegania płynów ustrojowych - szczególnie, gdy od kilku dni leży się w śpiączce farmakologicznej !
Cały proces odłączania się kolejnych funkcji życiowych został opisany np. w książce Sherwina B. Nulanda "Jak umieramy". Polecam każdemu przeczytanie tej książki - to może pomóc i nam, i naszym bliskim, ponieważ jesteśmy śmiertelni. Natomiast bardzo proszę nie spekulować już na temat śmierci Czesława Niemena, który od co najmniej 20 lat chorował na nowotwór, a zapalenie płuc było tylko i wyłącznie skutkiem tej choroby, unieruchomienia w śpiączce, a nie przyczyną, spowodowaną złośliwą wymianą okien w szpitalu w środku zimy. Zapewniam wszystkich, że nie miała ta wymiana żadnego wpływu na stan chorych w tym szpitalu, bo nie odbywała się nad ich łóżkami.
Przy okazji wyjaśniania tych wątpliwości, to jeśli mają Państwo jeszcze jakieś inne, to proszę pytać - chętnie odpowiem Wprawdzie jeden mój wątpliwy "wielbiciel" (synonim: hejter) zarzuca mi, że "Maria Gutowska ma jedynie 25% udziału w sprawach spadkowych ale jej kokoszenie się jest na 100% ", to wychodzę z założenia, że ktoś musi pracować, aby spać mógł ktoś
Serdeczności dla wszystkich Państwa

MaciejBrawo p. Mario, bo już nie mogłem czytać tych bzdur, a zwłaszcza o wymianie okien, które miały być przyczyną śmierci CN

BarbaraPani Marysiu ,jak dobrze ,iż wyjaśnia pani sprawy o swoim ojcu . Kochaliśmy i kochamy Czesława Niemena i cieszymy się ,że pani precyzuje niektóre fakty . Jesteśmy z panią , córką Czesława. Marią.Dziekujemy.

MałgorzataPan Czesław Niemen odchodził za tęczowy most,na OIOMIE Centrum Onkologii.Nie było zadnej wymiany okien,wiem ,ponieważ byłam tam pracownikiem Było natomiast stado żądnych sensacji dziennikarzy. Koczowali pod Centrum jak bezdomni.

AnnaBardzo to przykre i małostkowe, domyślam się, że Cz.Niemenowi byłoby równie przykro, że ktoś próbuje "de facto" gumkować, czy deprecjonować jakąś część jego życia. Marysiu, dziękuję Ci bardzo za pielęgnowanie pamięci o swoim Ojcu. Robisz to z taką starannością, powagą, nikt inny tego nie robi, a Niemen zasłużył sobie na naszą pamięć. Ktoś musi się za Nim ująć. Ostatecznie to właśnie się ostanie i z tego właśnie mogą być owoce.

GrażynaP Mario ojciec byłby z Pani bardzo dumny To jest piękne co Pani robi aby fani kunsztu Czesława Niemena mieli wiarygodne informacje Takie z pierwszej ręki Dziękuję Dużo zdrówka I wytrwałości Zawsze razem choć dziwny jest ten świat Pozdrawiam serdecznie

KrystynaŻeby to zadziałało i odniosło skutek, byłoby super. Ale zapewne nie raz jeszcze będą bzdury powielane. Najważniejsze Marysiu, że tak bardzo dbasz o prawdziwą historię życia i twórczości swojego Ojca a naszego Idola.

JurekPrzyznam się Pani,Pani Mario, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczony! Tekst Pani jest stonowany,ciekawy i pięknie kontrastuje z tekstami Natalii. Jej zawziętość,egzaltacja,a szczególnie " pożywienie się" dla zysku twórczością OJCA,staje się nie do zniesienia! Jej nasycone patosem i religijnością słowa,a szczególnie jej covery utworów z przesadnym wydzielaniem , powodują u mnie ból głowy! Ale to moje subiektywne zdanie. KOCHAM CZESLAWA 55 LAT,,i teraz dopiero zdałem sobie sprawę że jedna z Córek zasługuje u mnie na szacunek. Jest Nią PANI ,PANI MARIO! (...) Powodzenia!!!