Znam historię Dni tematycznych w TVP Kultura. Listę proponowanych gości pierwszego Dnia Niemena wysłałem sekretarzowi redakcji wczesną wiosną 2006r.

Był to strzał .. no co najmniej w dziewiątkę... Po tym programie redakcja TVP Kultura została zasypana podziękowaniami i.. żalami o niefortunnie wybrany termin emisji.

Z wiadomych względów wpływu na trzeci Dzień- czyli Niedzielę z twórczością Czesława Niemena- już nie miałem, ale oczywiście obejrzałem sobie i wysłuchałem Gości.

Lubię p.Mariannę Wróblewską, ale- niestety- nic ciekawego nam nie opowiedziała. Podobnie było z redaktor Krystyną Gucewicz (z dawnego "Expressu Wieczornego").

Jeśli to miały być znawczynie życia i twórczości tego Artysty, to jak wytłumaczyć nieobecność w studio prawdziwych znawców tematu- np. Tadeusza Sklińskiego..?

Na niewiele zdały się wysiłki pani Agnieszki Szydłowskiej i jej pytania w rodzaju:-Kiedy zaczęła pani oddzielać tatę od tego wielkiego artysty, jakim był..?

Odpowiedź mogła wprawić w osłupienie. Zdziwił mnie także prezenter- pan Hirek. Brak dedykacji na albumach tłumaczył tym, że Czesław nie podpisywał płyt(!).

Wbrew temu, co powiedział redaktor Wrona, tak jak każdy artysta- tak i Niemen podpisywał okładki płyt i dawał autografy (na dowód trzy fotki).

Składał te autografy na biletach oraz na okładkach winyli, płyt CD i kaset- z wyjątkiem tych, które kiedyś zostały wydane bez Jego wiedzy i zgody.

Dawniej nie zależało mi, aby mieć autograf na każdej płycie, ale mógłbym okazać kilka podpisów złożonych tak na okładkach płyt, jak i w innych publikacjach.

Druga teza pana Hirka, która mnie zirytowała, dotyczyła artystów z kręgu muzyki elektronicznej, dla których rzekomo Niemen miał być .. "bogiem" (!).

Można sobie tylko wyobrazić grymas dezaprobaty Czesława wysłuchującego tak wątpliwych peanów... Nie chciał być idolem, a co dopiero "bogiem"...

Wpływ Jego twórczości na współczesnych instrumentalistów z kręgu el-muzyki jest raczej iluzoryczny. Nikt tak jak on nie gra, bo nikt tak nie czuje.

Podobało mi się to, co o muzyce Niemena powiedział kiedyś Władysław Komendarek: On swoją muzykę nosił w sercu i w głowie, dlatego nikt tego nie może podrobić.

O muzyce mówiono niewiele. Natalia Niemen udziałem w tym programie promowała wówczas swoja płytę z utworami ojca (pokazano fragment klipu "Pojutrze szary pył").

Na tle podszytych afektem wyznań pani Gucewicz warto docenić trzeźwy osąd redaktora Królikowskiego, który powiązał charakterystykę osobowości z twórczością.

Na wyrost była jego opinia o optymizmie Niemena, bo trudno uznać za optymistyczne felietony publikowane w rubryce "Pantheon"- pisane z sarkastycznym podejściem.

Z tego, co kiedyś pisaliście na Forum wynika, że nawet wśród fanów niewielu było zdeklarowanych miłośników tej szczególnie osobistej, niemenowej literatury...

Pozostaje jednak żal, że dotąd niemenowe dzienniki, felietony i poezje dostępne są tylko w rocznikach starych numerów "Tylko (Teraz) Rocka".

Pod koniec programu pani Małgorzata przypomniała wiersz "Gdyby tak" (incipit) z 2003- o bardzo pozytywnej wymowie. A więc- nie zawsze bywał pesymistą...


PS Opis pierwszego Dnia Niemena w TVP Kultura (2006) znajduje się w podforum => Przygrywka.